29 Ιαν 2011

Σχετικά με τα τελευταία γεγονότα

Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου 2011
Σχετικά με τα τελευταία γεγονότα
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με την παραμονή 250 μεταναστών επί αρκετές ημέρες στο κτήριο της Νομικής Σχολής στην Αθήνα οφείλουν να προβληματίσουν κάθε σκεπτόμενο πολίτη αυτής της χώρας και ακόμα περισσότερο, κάθε νέα και νέο που είχε έστω και την στοιχειώδη εμπλοκή με τα κοινά.
Τα δύο βασικά θέματα που προκύπτουν κατά την άποψη μας, είναι:
α) το μεταναστευτικό ζήτημα συνολικά και η διαχείριση από την ελληνική πολιτεία και κοινωνία και
β) η ουσιαστική επανέναρξη της συζήτησης για τον θεσμό του Πανεπιστημιακού ασύλου.
Θεωρούμε ότι οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τα δύο αυτά ζητήματα λαμβάνοντας υπόψη τρείς βασικές παραμέτρους:
1) Ότι η πολιτική αξιοπιστία επιβάλλει να αναφερθούμε σε αυτά επί της ουσίας και όχι με την απλή παράθεση συνθημάτων.
2) Ότι δραστηριοποιούμαστε σε μια κοινωνία που βιώνει τις συνέπειες μιας εθνικής και παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, γεγονός που έχει οξύνει τα συντηρητικά της αντανακλαστικά. ( με τον όρο «συντηρητικά» δεν εννοούμε μονοσήμαντα την
μετατόπιση της πολιτικής σκέψης προς τον χώρο που με βάση το
παραδοσιακό πολιτικό φάσμα αποκαλούμε «δεξιά». Ο «συντηρητισμός» είναι κατά τη γνώμη μας κυρίαρχα ζήτημα νοοτροπίας και στάσης ζωής και θεωρούμε ότι διαπερνά οριζόντια σε όλο το πολιτικό φάσμα).
3) Ότι οφείλουμε αυτές τις στιγμές να επιδοθούμε σε μία ψύχραιμη εκφορά προγραμματικών πολιτικού λόγου, εμμένοντας σε θέσεις που για πολλούς από εμάς αποτελούν συνεπή στάση τόσο στα ζητήματα του ασύλου, όσο και γενικότερα για την αντιμετώπιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από όλους τους συμμετέχοντες σε αυτή.

Για το μεταναστευτικό και την τύχη όλων αυτών των ανθρώπων που πέφτουν θύματα των δεινών καταστάσεων που βιώνουν στις Πατρίδες τους και ταυτόχρονα γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από διάφορους αυτόκλητους «σωτήρες», ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από την ελληνική Πολιτεία να αναγνωρίσει και να αποδώσει όλα τα νόμιμα δικαιώματα τους, όπως επίσης να δώσει και την απαιτούμενη μάχη σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την επίλυση ενός τόσο σημαντικού ανθρωπιστικού προβλήματος. Θεωρούμε δε, ότι πέρα από το νομικό πλαίσιο (όποιο και όσο επαρκές και αν είναι αυτό) είναι χρέος όλων μας να συμβάλλουμε να ξεκινήσει ένας σοβαρός διάλογος για το ζήτημα, ώστε να αρθούν και οι όποιες φοβικότητες επικρατούν σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Για το θέμα του Πανεπιστημιακού Ασύλου, οφείλουμε ευθύς εξαρχής να μείνουμε ανεπηρέαστοι από κάθε λογική που το αντιμετωπίζει είτε ως ταμπού είτε ως μόδα, καταφεύγοντας σε βεβιασμένες παραδοχές. Θεωρούμε πως σήμερα, όσο ποτέ είναι επίκαιρες οι θέσεις μας όπως έχουν διατυπωθεί εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια.
Προφανώς, οφείλουμε να κάνουμε κάποιες βασικές παραδοχές: 1) Το άσυλο καταπατάται σχεδόν καθημερινά σε πάρα πολλές σχολές της χώρας από αυτούς που υποτίθεται ότι προστατεύει, δηλαδή κυρίως από τους ίδιους τους φοιτητές. Τα παραδείγματα πολλά και τα ξέρουμε όλοι. 2) Το άσυλο υπάρχει για να προστατεύει την Πανεπιστημιακή Κοινότητα από όσους, εκτός της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, επιβουλεύονται την ελευθερία έκφρασης και ιδεών. Ποιος προστατεύει τα ίδια τα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας από άλλα μέλη της ίδιας Κοινότητας που δεν τους αφήνουν να εκφραστούν; Σίγουρα η απάντηση δεν μπορεί να είναι η δύναμη των μυών και η περιφρούρηση των παρατάξεων. 3) Το θεσμικό πλαίσιο είναι επαρκές και μάλιστα με τον τελευταίο νόμο η διαδικασία πρόσκλησης της Δημόσιας Δύναμης καθίσταται ιδιαίτερα ευέλικτη. Συνολικά όμως αποδεικνύεται ανεφάρμοστο σε μια πορεία 29 ετών. Γιατί; Επειδή οι Πανεπιστημιακές Αρχές δεν εφαρμόζουν τον Νόμο, καθώς κανείς δεν τους διασφαλίζει ότι όταν το θέμα φύγει από την επικαιρότητα δεν θα έχουν οποιονδήποτε οργισμένο φοιτητή (ή μη φοιτητή) να σπάει το γραφείο του Πρύτανη, να μην αφήνει τον τάδε Καθηγητή να κάνει μάθημα ή τον δείνα συνδικαλιστή να βγάλει τραπεζάκι και να πει την άποψη του. Ταυτόχρονα δε, είναι πάνω από προφανές ότι μερίδα του Καθηγητικού κατεστημένου συνειδητά συντηρεί αυτή την κατάσταση γιατί βολεύει πάρα πολύ στη διατήρηση καταστάσεων (όχι γενικευμένων) αδιαφάνειας και ανομίας από την πλευρά των ίδιων των Καθηγητών. Επίσης, γιατί καμία πολιτική ηγεσία και καμία σχεδόν εισαγγελική αρχή δεν εφαρμόζει τον Νόμο -ακόμα και όταν δεν χρειάζεται άδεια των Πανεπιστημιακών Αρχών- καθώς κανείς μέχρι τώρα δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και το κακώς εννοούμενο πολιτικό κόστος.
Το κράτος δικαίου καταλύεται μέσα από τη μή εφαρμογή του νόμου, ενός νόμου που ρυθμίζει επακριβώς όλες τις διαδικασίες εφαρμογής του αλλά και πρόληψης ανομιών που ανάγονται σήμερα σε πολιορκητικό κριό κατάλυσης του.
Όλα τα παραπάνω στρεβλώνουν τον ίδιο τον θεσμό του Πανεπιστημιακού Ασύλου, και ταυτόχρονα εκτρέπουν τον δημόσιο διάλογο σε θέματα μικρότερης σημασίας. Είναι επίσης αντιληπτό ότι στην συνείδηση ενός πολύ μεγάλου κομματιού της κοινωνίας, το άσυλο έχει χάσει την ηθική νομιμοποιητική του βάση. Και είναι εξίσου εμφανές ότι η Δεξιά βρίσκει πια την ευκαιρία να αποκτήσει κοινό πολύ πέρα του παραδοσιακού της ακροατηρίου, ώστε να περάσει την άποψη της περί κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου.
Δεν πρέπει δε να ξεχνάμε ότι το Πανεπιστημιακό Άσυλο προκύπτει ως κεκτημένο όχι μόνο της Πανεπιστημιακής Κοινότητας αλλά του συνόλου της κοινωνίας, αυτή δε η κοινωνία μπορεί να το ανακαλέσει τόσο θεσμικά όσο και πρακτικά. Οφείλουμε δηλαδή να αποδείξουμε στην ίδια την κοινωνία ότι η υπεράσπιση του θεσμού είναι συνολική και όχι αποσπασματική. Ειλικρινής και όχι υποκριτική.
Οφείλουμε να έχουμε αξιόπιστη και ουσιαστική θέση πάνω στο θέμα. Δεν αρκεί πια να αναπαράγουμε τη συνθηματολογία της τελευταίας 30ετιας.
Καλώς ή κακώς, οι εξελίξεις μας έχουν ξεπεράσει προ πολλού και η εκφορά ουσιαστικού, καθαρού και συγκεκριμένου πολιτικού λόγου είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αξιοπιστίας που αντιμετωπίζουν όλες οι πολιτικές οργανώσεις Νεολαίας και της δικής μας συμπεριλαμβανομένης.
Το δίλημμα τίθεται καθαρά όχι από εμάς, αλλά προς εμάς. Είτε υπερασπιζόμαστε το περιεχόμενο του θεσμού του Πανεπιστημιακού Ασύλου και όχι μόνο τον τύπο του, είτε η ίδια η κοινωνική διεργασία θα απαλείψει τον θεσμό αυτόν κάποια στιγμή. Και πάνω σε αυτό καμία άποψη αγκυλωμένη στο δόγμα περί μή αλλαγής μπορεί να θεωρηθεί επίκαιρη, σύγχρονη ή προοδευτική.
Γιατί εμείς είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε ακόμη και την προσθήκη στις υφιστάμενες διατάξεις του νόμου «επέμβαση δημόσιας δύναμης επιτρέπεται μόνο εφ’ όσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή και εγκλήματα κατά της ζωής» και άλλων εξειδικεύσεων όπως πχ του οικονομικού εγκλήματος.
Η επιλογή που έχουμε είναι μία.
Η ουσιαστική υπεράσπιση του περιεχομένου του Πανεπιστημιακού Ασύλου, η διασφάλιση της ελευθερίας έκφρασης ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των απόψεων και ιδεών και η συνολική πίεση για την ΠΛΗΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ του Νόμου που υπερασπιζόμαστε, ότι και αν σημαίνει αυτό.
Ακόμα και αν σημαίνει την είσοδο της κατά τον Νόμο «Δημόσιας Δύναμης», ακόμη και αν σημαίνει την ανάληψη ευθυνών από όσους με την αδράνειά τους δημιουργούν στρεβλώσεις στο Κράτος δικαίου.
Στην παρούσα συγκυρία απαιτούμε αυτήν την ΕΦΑΡΜΟΓΗ. Κάθε συζήτηση περί κατάργησης του ασύλου δεν είναι απλά αποπροσανατολιστική. Είναι επικίνδυνη για τη σταθερότητα του Κράτους δικαίου καθώς λησμονεί την ανάγκη εφαρμογή των νόμων και αναπαράγει τη λογική «κατάργησής τους δια της αδράνειάς τους».
Η Οργάνωση μας, η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, οφείλει να αντιμετωπίσει το ζήτημα με ρεαλισμό και χωρίς ταμπού. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αγγίξει τον σφυγμό της νέας γενιάς της Πατρίδας μας. Είναι παρωχημένο πολιτικά να μιλάμε στη γενιά μας, την γενιά του Διαδικτύου και του Διαλόγου, χρησιμοποιώντας τη συνθηματολογία των πρώτων ετών της μεταπολίτευσης.
Πρέπει να είμαστε πιο μπροστά από αυτούς που εκπροσωπούμε, όχι πίσω τους.
Κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσουμε να πράττουμε. Προς το παρόν κοιτάμε. Θα ήταν ένα καλό βήμα τουλάχιστον να αναλύουμε και να αναλαμβάνουμε δράση ΕΓΚΑΙΡΑ.

ΕΥΡΙΒΙΑΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ Υπεύθυνος τομέα Οργανωτικής Ανάπτυξης Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΚΑΣ Υπεύθυνος τομέα Νέων Εργαζομένων Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ Μέλος Εθνικής Αντιπροσωπείας Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΟΥΣΤΑΚΙΔΗΣ Μέλος Εθνικής Αντιπροσωπείας Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΒΙΑΣ Μέλος Εθνικής Αντιπροσωπείας Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.

23 Δεκ 2010

ανακοινωση νεολαιας για το διαλογο για την τριτοβαθμια εκπαίδευση

Σήμερα γινόμαστε όλοι μάρτυρες μίας ακόμη προσπάθειας αλλαγής της κατάστασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, παρακολουθήσαμε την κατάθεση από πλευράς του Υπουργείου Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης του σχετικού κειμένου για τις αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Πάνω στο συγκεκριμένο κείμενο διαβούλευσης η ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΑ.ΣΟ.Κ. τονίζει τα έξης :
Για μας, είναι πολύ θετικό ότι ένας άλλος νόμος αντικαθιστά το νόμο-έκτρωμα της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα και με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης για την απόσυρση του.
Επίσης πρέπει να δούμε με ιδιαίτερη προσοχή το γεγονός ότι κυρίως αντίθετοι με το κείμενο διαβούλευσης παρουσιάζονται κυρίως οι καθηγητές και οι πρυτάνεις των ιδρυμάτων.
Η κατάργηση του ορίου φοίτησης και η ενδυνάμωση του ρόλου της ακαδημαϊκής κοινότητας σχετικά με το άσυλο αποτελούν δικαίωση των αγώνων των φοιτητών και των σπουδαστών, αγώνες που τόσο η ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και οι οργανώσεις της Π.Α.Σ.Π. υποστήριξαν.
Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΑ.ΣΟ.Κ. βλέπει θετικά την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων για τους απόφοιτους των τεχνολογικών ιδρυμάτων.

Συγκεκριμένα:
• η φιλοσοφία του κειμένου για την πλήρη αυτοτέλεια των ιδρυμάτων της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι δικαίωση των πάγιων θέσεων μας.
• η ρήξη με τους εκφραστές της συντήρησης στην ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση, το καθηγητικό κατεστημένο, μας γεμίζει αισιοδοξία πως πλέον το δόγμα «για όλα φταίνε οι φοιτητές» δεν υπάρχει.
• Είναι πολύ θετικό, το γεγονός πως η φοιτητική συμμετοχή παραμένει ως έχει στα όργανα συνδιοίκησης, αν και πρέπει να ακουστούν και να μελετηθούν όλες οι απόψεις σχετικά με την εκλογή των Προέδρων και των Πρυτάνεων των Ιδρυμάτων.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά σημεία που πρέπει να αποσαφηνιστούν μέσα από το διάλογο, όπως και θέματα που δεν θίγονται άμεσα μέσω του υπάρχοντος κειμένου. Θα μπορούσε παράλληλα να γίνει μία συγκεκριμένη συζήτηση σχετικά με τη συγχώνευση των ιδρυμάτων, την παρουσία δικαστικών αντιπροσώπων στις φοιτητικές εκλογές, τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων..
Ο διάλογος μπορεί να ανοίξει επιπλέον θέματα και να ενισχύσει την προσπάθεια για την ουσιαστική και ποιοτική αναβάθμιση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

21 Ιουν 2010

Δικαίωμα στην Εργασία, Δικαίωμα στην Ασφάλεια, Δικαίωμα στη Ζωή.

Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε, από την πρώτη στιγμή, επισημάνει την ιστορικότητα της συγκυρίας για την Πατρίδα μας, την ιστορική ευθύνη της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των Προοδευτικών Δυνάμεων, να βγάλουν την Ελλάδα από την Κρίση και να αποτρέψουν τη χρεοκοπία της Χώρας.
Μια Κρίση, που στο εσωτερικό, έφερε τη σφραγίδα της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, την περίοδο 2004-2009. Τα αποτελέσματα της ήταν ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός και η εκτεταμένη διαφθορά, σε συνδυασμό με αντιλαϊκές πολιτικές, ενθάρρυνση κάθε ασυδοσίας και μεγέθυνση του πελατειακού κράτους.
Παράλληλα επισημαίναμε τα καθήκοντα της Ελληνικής Κυβέρνησης:
• για δίκαιη κατανομή των βαρών και θυσιών
• για προσωρινό χαρακτήρα των δυσμενών μέτρων
• για αλλαγές που δεν θα οδηγούν σε μόνιμη αναθεώρηση του κοινωνικού κράτους
• για μεταρρυθμίσεις που θα εμπεδώνουν την Αξιοκρατία και τη Διαφάνεια
• για να εμφυσήσει Ελπίδα και Όραμα στη Νέα Γενιά, με απτές και συγκεκριμένες δεσμεύσεις
Η ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, και η υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, προκειμένου να αποφευχθεί η Χρεοκοπία της χώρας, έδωσε μια άλλη διάσταση στην πορεία της Ελλάδας.
Μια πορεία πλέον πιο δύσκολη, που απαιτούσε συγκεκριμένο σχέδιο εξόδου από την Κρίση και την Επιτήρηση καθώς και αλλαγή νοοτροπίας, μιας νέα συλλογική και ατομική αυτογνωσία . Έθετε όμως πιο επιτακτική την ανάγκη της Κοινωνικής Συνοχής και Δικαιοσύνης. Έθετε πιο επιτακτική την ανάγκη να καταστρωθεί από την Πολιτική Ηγεσία, τις Δυνάμεις της Εργασίας, τη Νέα Γενιά και τις Παραγωγικές Δυνάμεις ένα Κοινωνικό Συμβόλαιο, ένα Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
Η ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, δεν στερούσε ούτε στερεί, από τη δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πολιτικών δυνατοτήτων, πρωτοβουλιών και κινήσεων, σε αυτό που της ανατέθηκε, με ισχυρή λαϊκή εντολή, τη διακυβέρνηση του τόπου.
Το τελευταίο διάστημα, παρακολουθούμε τις εξελίξεις, σχετικά με τις αλλαγές, που προωθεί το Υπουργείο Εργασίας στα θέματα του Ασφαλιστικού και των Εργασιακών σχέσεων.
Αλλαγές επώδυνες, που σηματοδοτούν αφαίρεση δικαιωμάτων πολλών δεκαετιών και υποβαθμίζουν το βιοτικό μας επίπεδο.
Αλλαγές που συνιστούν ετεροβαρείς ρυθμίσεις, κυρίως για τη Νέα Γενιά της Ελλάδας.
Η Νέα Γενιά βλέπει να δυσχεραίνεται τόσο η εύρεση εργασίας όσο και η διατήρηση της θέσης εργασίας. Βιώνει την εργασιακή ανασφάλεια, την εργοδοτική αυθαιρεσία και την έλλειψη προοπτικής Κοινωνικής Ασφάλισης. Ο Νέος άνθρωπος νιώθει αδυναμία να χτίσει τη ζωή του με ασφάλεια και αισιοδοξία για το μέλλον.
Οι ειδικότερες ρυθμίσεις για το Ασφαλιστικό (αύξηση ορίων ηλικίας, αύξηση χρόνου εργασίας για συνταξιοδότηση κτλ) και τις Εργασιακές σχέσεις (περαιτέρω ελαστικοποίηση, νέο πλαίσιο απολύσεων, διάρρηξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων, υποβάθμιση της Διαιτησίας, μείωση των ελάχιστων ορίων προστασίας κτλ), γεννούν μια σειρά εύλογων ανησυχιών:
1. Οι αλλαγές, που προωθούνται με το Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργείου Εργασίας, και πλήττουν, αναμφίβολα, τα δικαιώματα της μεγάλης πλειοψηφίας των νέων ανθρώπων και των εργαζόμενων, είναι αναγκαία συνθήκη για να διαμορφωθεί ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον στη χώρα; Ή ενισχύουν, αντίθετα, την εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία, σε ένα ήδη επιβαρημένο εργασιακό περιβάλλον στη χώρα μας
2. Ποιο είναι το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της Χώρας, ώστε να ελπίζουμε ότι θα μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης, και πώς διανέμονται δίκαια τα βάρη για την υλοποίησή του;
3. Επειδή δημιουργείται σύγχυση από τις δηλώσεις της Ηγεσίας του Υπουργείου Εργασίας, προκύπτει το εύλογο ερώτημα, αν όλα αυτά που θεσμοθετούνται προβλέπονται στο μνημόνιο που υπέγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση με το ΔΝΤ και την Ε.Ε., ή υπάρχουν δυνατότητες άλλων πολιτικών επίλογών.

Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί πίστη μας, χωρίς να αρνούμαστε την ανάγκη παρεμβάσεων στο Ασφαλιστικό, στην κατεύθυνση της εξεύρεσης πόρων ενίσχυσης του Ασφαλιστικού Συστήματος και όχι στην κατεύθυνση περικοπής των συντάξεων, ότι τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα συμβάλλουν ήδη στην προσπάθεια για μία νέα Ελλάδα.
Πολλά από τα μέτρα που έχουν ληφθεί και θίγουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, πρέπει να έχουν προσωρινό χαρακτήρα.
Τέλος. η υπέρβαση της κρίσης, θα γίνει πραγματικότητα, όχι μόνο εξασφαλίζοντας δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά κυρίως την κοινωνική συνοχή. Αυτό, προϋποθέτει την ύπαρξη και την υλοποίηση ενός παραγωγικού ανθρωποκεντρικού αναπτυξιακού σχεδίου της Χώρας, που θα συμφωνηθεί από το σύνολο των κοινωνικών εταίρων. Ενός σχεδίου που θα διασφαλίζει δίκαιη κατανομή των βαρών για την υλοποίησή του και κατ επέκταση και των ωφελειών που θα προκύψουν από την επιτυχία του.
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι Νέοι Σοσιαλιστές, θα είμαστε ειρηνικά συμμέτοχοι σε κάθε κοινωνική διεργασία αλλά και σε κάθε κοινωνική κινητοποίηση, στέλνοντας επιπλέον το μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι απαιτείται ένας άλλος δρόμος για την υπέρβαση της Κρίσης.
Ένας δρόμος κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης, ευημερίας και δίκαιης κατανομής των βαρών και του πλούτου, αλληλεγγύης, ευημερίας και ασφάλειας.
Ένας δρόμος υπέρ της Ευρώπης των λαών και όχι της Ευρώπης των οικονομικών μονοπωλίων.

10 Ιουν 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Στην πρόσφατη συνεδρίαση του τομέα,αναφερθήκαμε στο ζήτημα της πιστοποίησης του Δημοτικού Δικτύου Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Παιανίας.

Πραγματοποήθηκε ιδρυτική ολομέλεια στις 18 Απρίλη σύμφωνα με τον Κανονισμό λειτουργίας και εκλογές στις 25 Απριλίου .Και στις 2 διαδικασίες παρόν ήταν ο Γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Β2 και μέλος της Εθνικής Αντιπροσωπέιας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ. Άρης Μπρέγιαννης.

Δηλώθηκαν οι υποψηφιότητες στις 18 Απρίλη ,και στις 25 Απρίλη έγιναν οι εκλογές από τις οποίες προέκυψε το εξής αποτέλεσμα :

Ψήφισαν 52
Εγκυρα 51
ΑΚυρα/Λευκα 01
Αρ.Υποψηφιων 8

Γραμματέας : Παπαζαχαρίου Κων/νος 51
Μέλη Σ.Ε. : Δελαβογιας Στυλιανός 9
Κατάκης Δημήτριος 9
Ανδρικοπουλου Σεμιραμις 8
Κατσακουλας Ιωαννης 7
Κουτσικακη Αικατερινη 7
Παπαζαχαριου Αναστασιος 6
Αναπλ. Μέλος: Φυτρου Λουκία 5

Μετά απο συνεδριαση της Σ.Ε αποφασίστηκε η σ. Αναδρικοπούλου Σεμίραμις να αναλάβει καθήκοντα Αναπληρώτριας Γραμματέας.


Με εκτίμηση,
ΕΥΡΙΒΙΑΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ
Υπεύθυνος τομέα Οργανωτικής Ανάπτυξης Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.

7 Απρ 2010

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

Σήμερα Τετάρτη 7 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί εκ νέου δημοτική ολομέλεια στο δήμο Γόμφων του νομού Τρικάλων για τη σύσταση Δημοτικού Δικτύου Νεολαίας. Η διαδικασία ξεκινά στις 8μμ στο χωριό Πηγή στο Net Cafe του χωριού. Η διαδικασία είναι συνέχεια της προηγούμενης ολομέλειας που πραγματοποιήθηκε στο δήμο και είχε ιδρυτικό χαρακτήρα.
Για λόγους πλήρης ενημέρωσης οι υποψηφιότητες θα είναι ανοιχτές μέχρι τη Δευτέρα 12 Απριλίου και την Τετάρτη 14 Απριλίου θα διεξαχθεί η διαδικασία για την εκλογή δημοτικού δικτύου νεολαίας.
Υπεύθυνος για τη διαδικασία είναι ο Γραμματέας του Νομαρχιακού Δικτύου Τρικάλων, Σωτήρης Τσουκαρέλης.

Με εκτίμηση,
Ευριβιάδης Ελευθεριάδης
Υπεύθυνος τομέα Οργανωτικής Ανάπτυξης Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.

7 Μαρ 2010

Ανακοίνωση Νεολαίας ΠΑΣΟΚ σχετικά με τα έκτακτα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης.

Υπάρχουν στιγμές που συμπυκνώνουν το χρόνο.
Μία τέτοια ιστορική στιγμή είναι αυτή, την οποία βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες, τις τελευταίες ώρες. Μία σειρά επώδυνων κυβερνητικών μέτρων, έρχονται να αλλάξουν και να επιβαρύνουν την καθημερινότητα και τη ζωή του μέσου Έλληνα. Είναι μία στιγμή που ατομικά και συλλογικά οφείλουμε να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης, που αντιστοιχεί στον καθένα μας. Απέναντι στην Πατρίδα μας, απέναντι στις επόμενες γενιές, εμείς οι Νέοι απέναντι στη δική μας γενιά. Ευθύνη ατομική και συλλογική, να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον από το παρόν που ζούμε και από το ορατό μέλλον που έχουμε μπροστά μας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας είναι τραγική. Και οι αιτίες είναι γνωστές σε όλους μας. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η κυριαρχία της λογικής και των νόμων της Αγοράς, που επιβάλλουν μονεταριστικές και αντιλαϊκές πολιτικές, που στόχο έχουν την με κάθε κόστος διασφάλιση των κερδών των πολυεθνικών εταιρειών και του Κεφαλαίου. Από την άλλη, η ανερμάτιστη και τραγική πολιτική του Κώστα Καραμανλή, που οδήγησε τη χώρα σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την κατέστησε ανίσχυρη να αντιδράσει στις κάθε είδους πιέσεις που δέχεται. Η εκτεταμένη διαφθορά, η αναξιοπιστία και η αφερεγγυότητα, οδήγησαν στην δύσκολη αυτή συγκυρία την Ελλάδα, τους Έλληνες και κυρίως τους Νέους ανθρώπους. Τους Νέους ανθρώπους, που βλέπουν μπροστά τους να ορθώνεται απειλητικό το φάσμα της ανεργίας, της υπονόμευσης των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων.
Την ίδια στιγμή, αναδεικνύεται το μεγάλο πολιτικό και θεσμικό έλλειμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Η απουσία πολιτικής διεύθυνσης του νομίσματος, η απουσία μηχανισμών υποστήριξης κρατών-μελών, που υφίστανται τις μεγαλύτερες επιπτώσεις της κρίσης, δημιουργούν μεγάλο προβληματισμό για τη συνοχή και την αλληλεγγύη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η λογική του «Πόντιου Πιλάτου», που υιοθετεί σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση στην υπόθεση της Ελλάδος, δημιουργεί πρόσθετα ερωτηματικά συνυπευθυνότητας, σχετικά και με το τι είδους επιτήρηση ασκούσε η Ευρώπη, στη διάρκεια της καταστροφικής Δεξιάς διακυβέρνησης Καραμανλή, την πενταετία 2004-2009.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, είναι χρέος κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας, να συμβάλλει να βγει η χώρα από την κρίση. Το χρέος όμως αυτό δεν βαρύνει μόνο την μισθωτή εργασία, στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, τον αγρότη, τον μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον ελεύθερο επαγγελματία και τους νέους ανθρώπους. Βαρύνει ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους Έλληνες. Έχουν χρέος να συμβάλλουν, ώστε να ξεπεράσουμε την κρίση ΚΥΡΙΩΣ αυτοί, που συνήθως δεν πληρώνουν, αλλά ωφελούνται, από τη δυσμενή κατάσταση της Οικονομίας. Αυτοί που φοροδιαφεύγουν, που καταφεύγουν στους φορολογικούς παραδείσους των off-shore εταιριών, που κερδοσκοπούν σε βάρος της μισθωτής εργασίας, που εμπλέκονται σε λαθρεμπόριο κάθε είδους προϊόντων, που συμμετέχουν σε στρεβλώσεις της Αγοράς, όπως τα καρτέλ και παρόμοιες συμπράξεις. Αυτοί που, κατά δήλωση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, «πίνουν στην υγειά του κορόιδου Έλληνα πολίτη».
Είναι χρέος της Ελληνικής Κυβέρνησης, να κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να μην οδηγηθεί η χώρα σε χρεοκοπία.
Έχει καθήκον η Ελληνική κυβέρνηση να διασφαλίσει, ότι, μετά την έξοδο από την κρίση, θα αποκατασταθούν τα δικαιώματα που σήμερα φαλκιδεύονται.
Έχει καθήκον η Ελληνική κυβέρνηση να διασφαλίσει, ότι οι σημερινές επώδυνες επιλογές δεν θα οδηγήσουν σε μόνιμη αναθεώρηση του κοινωνικού κράτους.
Έχει καθήκον η Ελληνική κυβέρνηση να διασφαλίσει μία δίκαιη κατανομή των βαρών. Στο πλαίσιο αυτό, οφείλει να φέρει άμεσα στη Βουλή ένα δίκαιο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα ελαφρύνει τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας από το βάρος που έχουν επωμισθεί, αλλά και θα φορολογεί δίκαια τους έχοντες και κατέχοντες.
Έχει καθήκον η Ελληνική κυβέρνηση να ΠΡΟΤΑΞΕΙ και να προσδιορίσει μία αναπτυξιακή στρατηγική για τη Χώρα. Οφείλει να προωθήσει, άμεσα, την ψήφιση του αναπτυξιακού νόμου, με κίνητρα και δυνατότητες επένδυσης σε ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως και την ορθή και αποτελεσματική διαχείριση του ΕΣΠΑ. Η Ανάπτυξη είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ απάντηση των προοδευτικών και σοσιαλιστικών δυνάμεων στην Κρίση.
Είναι αυτονόητο επίσης, ότι δεν έχει δικαίωμα κανείς να επεκτείνει το πάγωμα των μισθών και το ψαλίδισμα του 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα. Διότι κάτι τέτοιο, όχι μόνο δεν εξοικονομεί δαπάνες για το Κράτος, αλλά θα κατέληγε οι χειρότερα αμειβόμενοι υπάλληλοι στη χώρα μας, που είναι αυτοί του Ιδιωτικού τομέα, στην κυριολεξία να φτωχύνουν. Και επιπροσθέτως, οι θυσίες δεν αφορούν μόνο τους εργαζομένους, ιδίως σε αυτή τη συγκυρία.
Έχει καθήκον η Ελληνική κυβέρνηση να δεσμευτεί, ότι τα μέτρα έχουν ρητή ημερομηνία λήξης. Να προχωρήσει σε τομές και μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση, προκειμένου να κτίσει ένα δίκαιο και αποτελεσματικό Κράτος. Να προχωρήσει σε τομές και μεταρρυθμίσεις στο Πολιτικό Σύστημα, που θα διασφαλίσουν ότι δεν θα ξαναζήσουμε σκάνδαλα τύπου SIEMENS και Βατοπεδίου.
Έχει καθήκον η Ελληνική κυβέρνηση, να προωθήσει, άμεσα και χωρίς αναστολές, τις αναγκαίες αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση και στη στελέχωση του Κράτους. Οι θυσίες του Ελληνικού λαού πρέπει να συνοδεύονται και από ένα δίκαιο, σύγχρονο και αποτελεσματικό Κράτος, στην υπηρεσία του Πολίτη. Από αποτελεσματικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, που θα καταπολεμούν τις διαχρονικές παθογένειες της Οικονομίας και της Διοίκησης.
Έχει καθήκον η Ελληνική κυβέρνηση, να κοιτάξει στα μάτια τους Νέους ανθρώπους και να εγγυηθεί το μέλλον τους. Με απτές και συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Με ενεργητικές πολιτικές για τη Νέα Γενιά.
Έχει καθήκον η Ελληνική Κυβέρνηση να δώσει στον τόπο την Ελπίδα, που σήμερα δεν έχει.
Εμείς ως Έλληνες, Νέοι και Σοσιαλιστές, είμαστε εδώ για να στηρίξουμε την προσπάθεια εξόδου της χώρας από το τέλμα. Είμαστε όμως εδώ, για να υπενθυμίζουμε και το ΚΑΘΗΚΟΝ που έχει η κυβέρνηση, να εμφυσήσει Όραμα και Ελπίδα στον τόπο. Και αυτό θα το κάνουμε, με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία.

5 Μαρ 2010

Ανακοίνωση Νεολαίας ΠΑΣΟΚ σχετικά με την επίθεση στον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ.

Σήμερα, Παρασκευή 5 Μαρτίου και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ στο Σύνταγμα, δέχθηκε άνανδρη επίθεση ο Πρόεδρός της, Γιάννης Παναγόπουλος.
Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ, καταδικάζει τον ξυλοδαρμό του Προέδρου της ΓΣΕΕ και εκφράζει την θλίψη της για όλα εκείνα τα «στοιχεία» που υπονομεύουν τους αγώνες των εργαζομένων και δρουν προβοκατόρικα ενάντια στο εργατικό κίνημα, το οποίο έχει κάθε δικαίωμα να διαδηλώνει διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον για την μισθωτή εργασία, για όλους τους εργαζόμενους, για την νέα γενιά.