Πανελλήνιες Εξετάσεις....ως πότε;

Σε λίγες μέρες ανοίγει η αυλαία των Πανελληνίων Εξετάσεων, για χιλιάδες υποψηφίους μαθητές και τις οικογένειες τους. Μια χρονιά κούρασης και άγχους για τους μαθητές της Γ Λυκείου στα Ενιαία Λύκεια και τα ΕΠΑΛ, φτάνει στο τέλος της. Αξίζει τον κόπο να γράψει κανείς κάτι για αυτά τα παιδιά, καθώς και για την τελευταία χρονιά που κρίνει την ζωή τους.
Σκιαγραφώντας την καθημερινότητα του μαθητή Γ Λυκείου διαπιστώνεις ένα σκληρά εργαζόμενο νέο. Ένα νέο που την ηλικία των 17 τρέχει και δεν φτάνει, για μια θέση σε “κάποιο” ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Καθημερινότητα σκληρή και ασφυκτικά περιορισμένη αφού το σχολείο και το φροντιστήριο είναι το “δεύτερο σπίτι” για τους μαθητές. Η μέρα ξεκινά από το πρωί σε ένα Δημόσιο Σχολείο που ο ρόλος του είναι δευτερεύον τις περισσότερες φορές αφού έχει γίνει “αγγαρία” για μια μεγάλη πλειοψηφία μαθητών. Ο λόγος βέβαια είναι ότι υπάρχει το πρωτεύον φροντιστήριο και πολλές φορές και τα “Ιδιαίτερα” μαθήματα. Άλλωστε πολύ πριν την έναρξη των εξετάσεων οι σχολικές αίθουσες ερημώνουν για να αφήσουν την θέση τους στους “φροντιστές” που ξέρουν “καλά” την δουλειά τους.
Το φροντιστήριο λοιπόν από την άλλη πλευρά σε “δεσπόζουσα” θέση για τον υποψήφιο. Τα μαθήματα ξεκινούν αμέσως μετά το τέλος του σχολείου. Οι μαθητές περνούν ένα “ευχάριστο” απόγευμα ακούγοντας ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα μέχρι να τα “αποτυπώσουν” στο μυαλό τους. Στόχος η επιτυχία στις εξετάσεις. Το κέρδος πολλαπλό, το φροντιστήριο αυξάνει την επιρροή του από τα καλά αποτελέσματα, ο μαθητής μπαίνει “κάπου”, οι γονείς καμαρώνουν όλο ευτυχία, οι χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί απασχολούνται και το σύστημα αυτοσυντηρείται, καθώς ΟΛΟΙ είναι ευχαριστημένοι.
Βέβαια όλα αυτά τα χρόνια όλοι μιλάμε και ισχυριζόμαστε ότι στην χώρα μας υπάρχει Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Αλλά είναι τόσο Δωρεάν που η εισαγωγή ενός μαθητή σε “ένα”
Πανεπιστήμιο η ΤΕΙ μπορεί να στοιχίσει μια περιουσία. Περιουσία που ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων δεν έχει. Κάποιες οικογένειες φτάνουν και στον δανεισμό για να δουν τα παΐδια τους φοιτητές σε “κάποιο” ίδρυμα.
“Κάποιο” ίδρυμα, “ένα” ίδρυμα, είναι φράσεις που χρησιμοποίησα. Δυστυχώς η ελληνική πραγματικότητα και το εκπαιδευτικό μας σύστημα απλά αυτό θέλουν μια θέση σε “κάποιο” ίδρυμα σε “κάποιο” Τμήμα, σε “κάποια” Σχολή για “κάποιο” Πτυχίο...Απλά να μπεις “κάπου”. Καμία συζήτηση για τις δεξιότητες καθώς και την κλίση του μαθητή. Καμία συζήτηση για την επαγγελματική αποκατάσταση του στο μέλλον παρά την μόνη λύση για μια “θέση στο Δημόσιο”.
Και που φτάνουμε. Μια σκληρή και πανάκριβη διαδρομή προετοιμασίας για τις Πανελλήνιες εξετάσεις καταλήγει σε ένα νέο αδιέξοδο για μια μεγάλη πλειοψηφία των επιτυχόντων εισακτέων, αλλά και αποτυχόντων. Από την μια οι επιτυχόντες πολλές φορές αναρωτιούνται αν έκαναν την σωστή επιλογή τελικά, και από την άλλη μεριά οι αποτυχόντες ψάχνουν “εναλλακτικές” που είναι είτε η Ιδιωτική Ανώτατη Εκπαίδευση ή η επανεξέταση σε ένα χρόνο.
Είναι σαφές για όλους και ευτυχώς είναι σαφές και για τα πολιτικά κόμματα ότι το σύστημα μας πάσχει. Είναι όμως ασαφές αν υπάρχει σήμερα η πολιτική βούληση για μεγάλες ΑΛΛΑΓΕΣ στο κρίσιμο ζήτημα της Εκπαίδευσης. Αλλαγές που ξεκινούν από την βάση του συστήματος, διαμορφώνοντας ένα νέο πλαίσιο για την κατεύθυνση των νέων μας. Πλαίσιο που βάζει γερά θεμέλια αναπτύσσοντας την κριτική σκέψη και την προσωπικότητα των μαθητών, κάνοντας το σχολείο δημιουργικό και όχι ασφυκτικό.
Ας ελπίσουμε ότι οι φετινές Πανελλήνιες εξετάσεις θα είναι η απαρχή του επίλογου αυτού του συστήματος. Ας ελπίσουμε ότι θα έρθει σύντομα μια νέα μεγάλη ουσιαστική και μόνιμη μεταρρύθμιση εκ βάθρον που θα σέβεται τον μαθητή και την οικογένεια του. Μιας ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης με στόχο την Δημόσια ,Δωρεάν, ποιοτική και Ανοιχτή Παιδεία.

Καραδημητρίου Ε. Μιχάλης
Γραμματέας Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νοτίων Συνοικιών Ηρακλείου
mkaradim.blogspot.com